Nietolerancja laktozy jako częsta przyczyna wzdęć

Nietolerancja laktozy, inaczej mówiąc cukru występującego w mleku, jest obecnie jedną z najczęściej spotykanych nietolerancji pokarmowych. Zachodzi ona wtedy, kiedy w naszym organizmie mamy niedobór laktazy – enzymu koniecznego do rozkładu laktozy. Wówczas po spożyciu mleka lub innych produktów zawierających laktozę pojawiają się dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Jak radzić sobie z nietolerancją laktozy? Czy da się ją całkowicie „wyeliminować”? Podpowiadamy w poniższym artykule.

Nietolerancja laktozy – leczenie

W przypadku wrodzonego niedoboru laktazy leczenie polega na dożywotnim wyeliminowaniu z diety produktów, które zawierają cukier mleczny. Pacjenci z wrodzonym niedoborem laktazy nie tolerują nawet niewielkich ilości pożywienia zawierającego laktozę, a nieleczona choroba może zagrażać ich życiu. Laktaza w tabletkach pomaga w trawieniu pokarmów mlecznych. Należy ją spożyć przed posiłkiem zawierającym mleko i jego przetwory. Podobnie jak w przypadku wrodzonego niedoboru laktazy, zasad diety przy nietolerancji laktozy należy przestrzegać przez całe życie. W przypadku wtórnej nietolerancji laktozy terapia obejmuje okresową eliminację produktów zawierających cukier mleczny, a u niemowląt i małych dzieci zastosowanie mieszanek mlecznych bezlaktozowych. Dieta przy nietolerancji laktozy powinna być stosowana do czasu, aż nie zostanie wyleczona choroba, która spowodowała uszkodzenie nabłonka jelita (wyjątek może stanowić np. choroba Leśniowskiego-Crohna).

Częste wzdęcia a laktoza

Według badań amerykańskich, aż 75 proc. dorosłych osób cierpi na kłopoty trawienne wywołane nietolerancją laktozy, które objawiają się bólem brzucha, uczuciem przelewania się w brzuchu czy biegunką. Bakteryjna obróbka laktozy w jelitach przyczynia się do powstawania zwiększonej ilości gazów, w tym metanu, wodoru oraz dwutlenku węgla. To, ile gazów będzie się produkować, zależy nie tylko od ilości spożytej laktozy, ale od osobistych reakcji danej osoby. Precyzyjniej mówiąc, jest to uzależnione od składu mikroflory jelitowej, a także od zdolności samych jelit do wchłaniania gazów, gdyż tylko część z nich zostanie wchłonięta, a pozostałe wydostaną się na zewnątrz.

Jakie badania na nietolerancję laktozy

Badania, które pomogą potwierdzić lub wykluczyć nietolerancję laktozy obejmują: badanie pH kału, wodorowy test oddechowy, test doustnego podania laktozy, badanie molekularne polimorfizmu w obrębie genu laktazy (LCT), biopsja jelita cienkiego, test tolerancji laktozy. Analiza wyników powinna opierać się na wartościach referencyjnych podanych przez laboratorium. Wyniki badania należy skonsultować z lekarzem. Obecność polimorfizmu genów w obrębie genu LCT (mutacje T-13910C, c.1917+326C>T) wskazuje na predyspozycję genetyczną do nabytej pierwotnej nietolerancji laktozy, niemniej nie pozwala na ocenę objawów tego zaburzenia.